Ertuğrul Günay’a Göre Muhalefetin En Büyük Aymazlığı
Cumhurbaşkanı adayının belirlenmesi sürecinde, iktidarın sürece müdahale etmeden izlediğini sanmak, muhalefetin en büyük aymazlığıdır
2023 Cumhurbaşkanlığı seçimi üzerine geçen hafta yazdığım “Usulsüz, Eşitsiz” başlıklı yazıyla, muhalefetin Anayasa hükümlerini uygulatmak konusunda yeterince kararlı ve hatta istekli davranmadığını, bu ikircikli tutumun da sn Erdoğan’ın 3.kez adaylığının önünü açtığını anlatmaya çalıştım. Erdoğan’ın, Anayasadaki koşul gerçekleşmeden 3. kez aday olmasının, seçimi usulsüzlüğün ötesinde ‘eşitsiz’ kılacağı açıktı. Nitekim de öyle oldu.
Ancak, muhalefetin seçimle ilgili stratejisini kurarken yaptığı –ve benim seçimle ilgili ilk yanlış diye nitelediğim– tek yanlış, yorgun ve yıpranmış olduğu varsayımına kapılarak Erdoğan’ın adaylığına sessiz kalmaktan ibaret olmadı. Muhalefet, adayını belirlerken de, aynı varsayımın yanılgısını sürdürerek son derece yanlış ve siyasal gerçekliğe uymayan bir tercih yaptı.
Bir yanda Cumhurbaşkanı sn Erdoğan’ın, öte yanda CHP Genel Başkanı sn Kılıçdaroğlu’nun adaylığı bir anlamda sonucu baştan belirledi: Bu rekabette muhalefetin oyu, 2014’den beri süregelen %47- 48 duvarını aşamazdı, aşamadı.
Sonuçta, Türkiye’nin ‘kader seçimi’ diye nitelenen 2023 Cumhurbaşkanlığı ve Milletvekili Seçimleri, yeniden iktidarın yengisi ile sonuçlandı.
