Yol Ayrımı: Ya Adalet, Ya Saltanat!

Aklımın almadığı olaylara şahit oluyorum sevgili. Şaşkınlıktan, “Hayır bu kadarı da olmaz” diyor ve tekrar tekrar bakıyorum anlamak için gelişmelere. Her baktığımda gözlerime inanamıyorum büyüyen gaflet karşısında. İnanılmaz olaylar yaşanıyor sevgili. İnanılmaz olaylar. .. Sanki normalmiş gibi her şey, herkes sessiz…

Pazardan çürük artıkları toplayan kadın Toog’a övgüler yağdırıyor benzini çok az harcıyormuş bilgisiyle. Öyle anlatmış mahallenin imamı. Birkaç yıla kalmaz evinin kapısında da bir Toog olabilecekmiş hem de kırmızı olanından. Yerli ve milli olduğundan sudan ucuzmuş!..

Mafya itirafları yağıyor internet ortamında. İfşaatlar kanalizasyonlardan taşmayacak kadar iğrenç. “Neler oluyor memlekette neler? diyen yok. Soruşturma mekanizmasının üstüne ölü toprağı serilmiş sanki. Vurgunlarını kaybetme korkusunu, vatan korkusuyla bastırılmış haramiler. Aman memlekete bir şey olmasın telaşında evden atılma tehditleri karşısında KHK’li kiracılar. Ama ev sahiplerinin keyfine diyecek yok tabii..

Bir hafta sonra sandığa gidiyoruz sevgili. Arşa ulaşmışken yetimlerin feryadı; susmuş, Allah yolunda peş peşe dergahlar kurmuş tarikatlar. Cemaatler üstünü örtüyor gözlerinin önünde cereyan eden tüm ahlaksızlıkların. Bayraklar örtülmüş dağ gibi büyümüş yolsuzlukların üzerine. Cami avlusunda aklanıyor bugünlerde ihalelerde yüzdelik alan sorumlular. Misvakla temizleniyor dişlerin arasına birikmiş haram artıkları.

Tek derdim sensin sevgili. Tek kaygım sen. İstemem yolunu kessin ortaçağ kafalı sarıklı biri yolunu. Sarı saçlarının rüzgarda uçuşmasından günah sonucunu çıkarmasın hiç bir yobaz ve “Allah’ın vermediği yetkiyle” kırbaçlamasın seni. Ağrılar içinde sızlanmasın, incitirim korkusuyla sarılmaya çekindiğim narin bedenin. Güzelliğini kapatmasın tepeden tırnağa kapkara hiçbir örtü.

Bir hafta sonra sandığa gidiyoruz sevgili. Nasıl yaşamak istediğimizin tercihini yapacağız. Sürsün mü sadece belli bir zümrenin köşeyi döndüğü bu haram saltanatı? Ya da tesis edecek miyiz adaleti? Yol ayırımındayız, yol ayırımındayız işte sevgili. Sürsün mü bu mazlumlar için hiç bitmeyen cehennem. Ya da aralayacak mıyız artık hakkımız olan cennetin kapılarını?

Ah sevgili!
Bir gelsen!…
Taş ve demir büyüklüğünü kaybeder mana karşısında.
Esir maddesi çözülür belki
teozof beyinlerde
Ve Nur-u Muhammed’e teslimiyet başlar
En katran yüreklerde..
Ahh sevigili sen gelsen!,
BUNLAR GİTSEEE!!….

Nurullah DÖNMEZ