Murat Sevinç: YSK’nin ‘Fena Halde’ Hüzün Veren Son Kararları…
Lümpen burjuvazimiz tarafından arşivi yok edildiği için artık ulaşılamayan Radikal İki’deki ilk yazımın başlığı ‘Hüzün veren anayasa tartışması‘ (Ocak 2007) idi. On altı yıl sonra, bu kez YSK kararlarına ilişkin yazıya ‘fena halde hüzün veren’ başlığı atmak uygun olur.
2007’deki yazının konusu kamuoyunda ‘367 kararı’ olarak biliniyor. AKP’nin (Sezer’in görev süresi biterken) uzlaşma aramaksızın bir cumhurbaşkanı adayı belirleme eğilimi, o adayın Abdullah Gül oluşu, 2007 yılının diğer gerilimleriyle bir araya gelmiş ve bir Anayasa tartışması başlamış, ocak ayında harlanan ve önce pek ciddiye almadığım(ız) konu, ilkbaharda bir AYM kararı haline gelmişti.
…
Bu bağlamda, “Hukuk mu kaldı Allah aşkına, ne konuşuyorsunuz” itirazı hem doğru hem yanlış bir itiraz. Bakınız, İsrail’de olanlar… Kararlarının demokratikliği çok tartışılan İsrail yüksek mahkemesi, radikal sağcı iktidar ortakları tarafından iyice etkisizleştirilmeye çalışılınca, yüzbinlerce yurttaş (her kesimden) sokağa çıktı, mahkemesine sahip çıktı ve hükümet ‘şimdilik’ geri adım attı.
…
Hal böyleyken, meclis ve cumhurbaşkanı seçimi ‘birlikte yapılmayan’ 2014 tarihli cumhurbaşkanı seçimini hesaba katmayıp, 2014-2018 arası için, ‘ne cumhurbaşkanları sevdim zaten yoktular‘ demiş oldu YSK.
…
Yazının başlığındaki ‘hüzün’ YSK’nin geçmişine dair bir duygu, bugününe değil. 1950’de çok partili yaşamın, demokrasinin emniyet supabı olarak düşünülmüş ve dünyaya örneklik etmiş bir kurum. İdi.
