Barış Avşar: Depremi Yaşıyoruz, Yenisini Yaşayana Kadar Dosyayı Kaldırıyoruz
Daha eski depremleri unuttuk diyelim… 1999’da doğan biri bugün henüz 24 yaşında. Çeyrek asır bile olmamış, 17 Ağustos Gölcük ve 12 Kasım Düzce depremleri ile yıkılalı. O günleri yaşayanlar hatırlar, kesin kayıp sayısı konusunda hiç kimse ikna olamamıştı ama 20 bine yakın (ya da 20 binden fazla kim bilir!) insanımızı yitirmiştik. Yaralananlar, sakat kalanlar, evinden olanlar, işini kaybedenler, göç etmek zorunda kalanlar, kayıpları nedeniyle yıllarca travma yaşayanlar…
‘Toplam kayıplar’ı kim, nasıl sayacak, nasıl bilecek bunların hepsini düşününce?
***
Ve hepimizin hafızalarına kazınan, henüz yaşanmadan en çok konuşulan ama maalesef genellikle sadece konuşulan: “İstanbul depremi…”
24 yıldır ‘İstanbul depremi’ni beklerken yaşadıklarımız peki?
2011’de 7,2’lik Van, 2020’de 6,8’lik Elazığ ve 6,6’lık İzmir depremleri ilk akla gelenler…
Akla nasıl gelmesin, daha dün yaşadık!
***
Ama gelmiyor işte. Depremi yaşıyoruz, canımız yanıyor, çok büyük yanıyor hem de. Her defasında her sarsılışta o kaosu, o acıyı, o karanlığı, o umutsuzluğu yaşayıp yaşayıp sonra yenisini yaşayana kadar bir yerlere kaldırıyoruz ‘deprem dosyası’nı…
