Zafer Kıraç: İşkencesiz Bir Türkiye Mümkün!
Kılıçdaroğlu’nun bir sonraki ziyareti Silivri Cezaevi’nin önü olmalıdır. Kötü muamele ve işkence, istenirse bitirilebilir.
Türkiye’de kötü muamele ve işkence iddiaları için sadece hapishanelere bakmamız bile yetiyor. Çeşitli gerekçelerle (çıplak arama, kelepçeli muayene) girişte ve sonrasında devam eden kaba dayak, siyasi suçlardan tutuklananların “terörist” olarak damgalanması ve bu gerekçeyle şiddete maruz kalmaları, her türden keyfî muamele ve disiplin cezaları, hücre cezaları, sürgün ve sevk uygulamalarının yakın tarihte görülmedik boyutlara ulaştığını görüyoruz.
…
İnsan hakları örgütlerinin, çalışanlarının ve bu alana emek verenlerin “İşkence var” iddialarını, “İşkence yok” diyerek geçiştiremezsiniz. İşkence iddialarının bağımsız izlenmesine ve raporlanmasına izin vermelisiniz. Bu bir lütuf değil, haktır. İnsan hakları çalışanlarının ve bu alana emek verenlerin ‘bağımsız izleme yapma’ hakkını kullanılmasını engelliyorsanız işkencenin olmasına, var olan işkencelerin devam etmesine ve hatta artmasına yol açıyorsunuz demektir.
İşkence bir insanlık suçudur. İşkence suçlarında zaman aşımı yoktur. Sorumlular eninde sonunda yargılanır ve cezalarını çekerler. Anayasa’nın işkence yasağını düzenleyen hükmü şu şekildedir: “Kimseye işkence ve eziyet yapılamaz; kimse insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tabi tutulamaz.”
